گوشه چشمي به سوي گوشه نشينان کن مهدي جان

که اين گوشه جز تو کس پناه ندارد مهدي جان

السلام عليک يا بقيه الله في ارضه

دلم قرار نمي گيرد از فغان بي تو

سپندوار زكف داده ام عنان بي تو

ز تلخ كامي دوران نشد دلم فارغ

ز جام عيش لبي تر نكرد جان بي تو

نسيم صبح نمي آورد ترانه شوق

سر بهار ندارند بلبلان بي تو

شعله آتش هجران تو جان مي سوزد

وز فراق تو دل پير و جوان مي سوزد

اين چه درد است كز او خون جگر مي ريزد

وين چه سوز است كز و جان جهان مي سوزد

(امام رضا(ع

و مفزع العباد في الهدايه الناد

امام پناه بندگان خدا در گرفتاريهاي سخت است

در آن دلي كه هواي تو نيست آن دل نيست

هر آن سري كه فداي تو نيست قابل نيست

براي سجده كوي تو آمدم به وجود

وگرنه حاجت ديگرمرا از اين گل نيست

حديث روي تو را دوش با صبا گفتم

بگفت صورت يوسف تو را مقابل نيست