هنگام که ما سکوت مي کنيم ٬

جهان به سخن در مي آيد ٬

آنگاه که جهان سکوت مي کند ٬

انسان حضور مي يابد

*******************

آن روز

بگشوده بال و پر

با سر به سوي وادي خون رفتي

گفتي : ديگر به خانه باز نمي گردم

امروز من به پاي خود رفتم

فردا شايد مرا به شهر بيارند - بر روي دستها -

اما ؛

حتي تو را به شهر نياوردند

گفتند : چيزي از او به جاي نمانده است

جز راه نا تمام