از سرزمین بی قراری ها گذشتم ، به سکوتی دل نوازتر از همیشه رسیدم

قلبم در نیستان عشق به آتش کشیده شده بود ، و من تنها به عشقم خیره شده بودم

آری ..به طواف کعبه مرا فرا خوانده ...آنگاه که هفت مرتبه از شراب عشقش بنوشم

آنقدر مست زیباییش می شوم که تنها به سوی گیسوی مشکین او دست دراز خواهم کرد

خدایا این قلب مجنون اما پر از تباهی چگونه رودرروی تو بایستد وبگوید

لبیک..اللهم لبیک..لبیک لا شریک لک لبیک

دوستان بهتر از جانم سلام ..اینک که این نامه ی حلالیت را برای شما

می نویسم قلبم به تپشی اشاره دارد که حاکی از نزدیکی به معشوق است

معشوقی که شبهای جمعه اورا باسوز دل صدا می زنی

همان معشوقی که تو را از زورق شکسته ی حرمان ها نجات می دهد

اینک او مرا فرا خوانده شاید با قلبی پر از گناه به سوی او روم وانسان گونه برگردم

همه ی شما را به اینجا دعوت کردم تا از تک تک شما حلالیت بطلبم

خوب می دانم هنوز کوی وفا به بهار یک سالگی نرسیده و هنوز نوپایی بیش نیست

اما شما بهترینانم همیشه او را آبیاری کرده اید ودر غمها وشادیهایش شریک بوده اید

از زحمات تک تک شما سپاسگزارم و امیدوارم باز هم به کوی عشاق بیایید که سخت

منتظر شماست

خدای قلبم...خدای جسمم...خدای نگاهم..

مرا به خانه ای دعوت کرده که هر روز جمعه تکیه گاهی است برای یوسف زهرایمان

حضرت مهدی(عج)

و پیامبر(ص) مرا به سوی شهری فرا خوانده که هنوز صدای ناله های جگر گوشه اش

اسب غم را بر دلها می تازاند

اینک به سرزمینی می روم که تنها زائرش آفتاب است

امیدوارم دعای خیرتان بدرقه ی راهم باشد

و تنها از شما می خواهم این سکوت رو سیاه را حلال کنید تا با روحی آسوده تر لباس احرام را به تن گیرد

وبا گامهایی استوارتر هفت مرتبه به دور معشوقش رسم عاشقی را به جا آورد

اینک برای زینت بخشیدن به خانه ی آخرت خود، قلب آقایمان حضرت مهدی (عج)

را با ذکر صلوات برای ظهورشان خشنود کنیم..

التماس دعا

سکوت، منتظر نگاه پر مهر شما به کوی وفاست