عاشقت می مانم ، تا به چشمان سیاهم نور را یاد دهی

و به دنیای لبانم یاس را هدیه دهی

تا به امید صداقت گل شبو گردم

و تو درکلبه ی قلبم متجلی مانی

آه امشب به تو من دل بستم 

وای از روز خراباتی که

کار عیار برفت از دستم

تو کنون آمدی کنج دلم بنشستی

تو نمازم را با رنگ خدا پیوستی

تو تجلی بودی

تو همان راز دل و محرم مظلومانی

و منم گیتی سردی که بدون تپش گرم تو از یاد برفت

ای غریب الغربا ، شب میلاد تو در صحن خداست

و شفق درگه راز، محو زیبایی الفاظ رضا(ع) ست

وقت میلاد تو در پر تو نور

روز زیبای گل آل اباست

دیگر از رنگ جهان بیزارم

دیگر از با تو نماندن، با تو از عشق نگفتن

بی تو خفتن ، از هزاران ره بی تو

چه هراسان هستم

تو فقط جلوه ی نوری

تو برایم مثل فا نوس، سبویی

خواهشم را به روایت گردان

تو مرا عاشق زهرا گردان

سکوتی از کوی وفا