بی زبانی چه عالمی دارد  حال عشق و عجب غمی دارد

سلام یادمه قول یه اپ ترسناک داده بودم مطمئن باشین می نویسم اما الان نه

یه شعر نوشتم که نمی دونستم به کی تقدیمش کنم ولی تقدیمش می کنم به یه ادم خیالی

و شاید تقدیم به تو .....

هر گاه ننگرم به سویت ناز میکنی

گر بنگرم مرا زسرت باز می کنی

هر گاه پر زشور و طلب میشوم تو نیز

اهنگ پر حزین سفر ساز می کنی

با این همه علاقه که داری به من ولی

هر روز یک بهانه ای اغاز می کنی

امشب میان کوچه شعرم نشسته ای

گاهی به اوج قافیه پرواز می کنی

نیلوفرانه گوشه ی مرداب می شوم

وقتی شبی به خاطر من ناز می کنی

سکوت از کوی وفا